Yüzümü Güzel Küçük Ayrıntılara Dönmezsem Yaşamak Çok Zor Bu Ülkede

Ocak 13, 2016


Ne zaman kendimizi gömmek yerine  öldürmekten ve ölümden uzaklaşıp yükseklere uçacağız..


Ne zaman sadece güzelliklerin tadını çıkartıp paylaşıp hep birlikte bir sofraya oturacağız..


Ne zaman anlayacağız herşeyde bir güzellik olduğunu..


Hiç fark etmediğimiz su borusunun evi ayakta tuttuğunu.


Rengârenk, çeşit çeşit olmanın zenginliğini ne zaman göreceğiz..


Karışıklıktaki büyüyü..


Ne zaman?


Pencerelerinin önünden geçtiğimiz hayatların da aslında bizimkine çok benzediğini bileceğiz.


Onların yansımasında kendimizi bulacağımızı ne zaman anlayacağız..


Koskocaman dünya üzerindeki minicik güzellikleri görüp


Herşeyi olduğu gibi kucaklayıp


Beyazın üzerindeki maviyi mesela leke değil de süs gibi algılayacağız..


Ne zaman çanlar bizim için çalacak..


Bir bütünü parçalara bölmek yerine hepsine herkesin sahip olabileceği ne zaman gelecek aklımıza.


Kapalı kapılarımızı ne zaman açacağız güzelliklere..


Sevginin siyah beyaz hayatları nasıl renklendirip birleştirdiğini


Ne zaman fark edeceğiz?



Dünya üzerinde bu kadar değişik şekil,  renk, duygu, güzellik varken


Ne zaman kendimizi siyah beyaz dümdüz bir yola sokmaya çalışmak yerine


Rengârenk, cıvıl cıvıl olmanın güzelliğini anlayacağız?

Benzer yazılarım

18 Yorum yap

  1. ah handan,
    ortadoğu karmaşası şaşırtırdı beni,derdim ki,nasıl yaşanır bu sürekli olay,kargaşa,kavga,bitmek tükenmek bilmez tartışma ve savaş ortamı!!!
    çekilmez zamanlar yaşıyoruz!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ufukta bir umut da gözükmüyor Havva. Yine de insana, akla ve iyiliğe inancımı yitirmemeye çalışıyorum.

      Sil
  2. Son insan öldüğünde , son kan döküldüğünde bile kafalarındaki o saçma amaç ve inanışlardan kurtulamadıkça insan oğlu hiçbir zaman olmayacak.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hayat bu kadar güzel, sonsuz ve kucaklayıcıyken biz nasıl böyle çirkin, bölücü ve dar akıllı kaldık bilemiyorum Gri Lady.

      Sil
  3. Tekrar içimizde vicdan duygusunu hissettiğimizde belki de...
    Sevgimizi göstermeyi becerdiğimizde belki de...
    Belki de herşeyi kategorileştirmeden olduğu gibi kabul ettiğimizde...

    Günaydın Handan'ım...
    Yine çok güzel fotoğraflar...
    Deklanşörüne sağlık

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bir yapabilsek Şebnem. Yapabilenler öğretebilse, hissettirebilse diğerlerine.

      Teşekkür ederim canım, pazar günü bu fotoğrafları çekerken ne kadar mutluydum...

      Sil
  4. Handan renkler ve kelimeler kısa ama vurguyla anlatmış her şeyi
    Bu sayfanı bi ayrı beğendiğimi söylemek istiyorum

    Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim Kadriye :) Arada sözler beni buluyor, keşke daha çok yapsalar :)

      Sil
  5. para, emperyalizm, güçlü ülkelerin güçsüzleri yemek istemesi ne zaman biterse o zaman kavuşacağız sanırım..yani benim fikrim bu..:(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aslında biz kavuştuğumuzda onlar bitecek Müjde ama nasıl olacak bilemiyorum...

      Sil
  6. Bu durumun en büyük nedeni kibir, ben bilirim hali..başka türlü olamaz, ya benim istediğim gibi yaşa ya da yaşamazsan yaşama..
    Allah hepimize vicdan, merhamet versin. Ben kendi adıma pek umutlu değilim ama bu dünyanın da bir sonu olması, yapılanların karşılığının alınacağına güvenmekten başka bir şey gelmiyor elden.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Mutlu sonlara inanmak lazım Şenay... Mutlu değilse demek ki daha sona gelmemişiz...

      Sil
  7. O kadar güzel söyledin ki .. ah ne zaman ne zaman ???,!!

    YanıtlaSil
  8. Derinden bölündük...

    YanıtlaSil
  9. Bizler bu sorulari sormaya hep devam edecegiz, onlar da bu dünyayi kirletmeye, bitirmeye devam edecekler.
    Taa ki..bir gün herbirimizin sesi ebediyyen kesilene kadar... cok aci ve cok gercek.

    Cok güzel, cok düsündürücü ve o harika resimlerle cok uyumlu bir paylasim olmus Handan'cim, sagol...

    YanıtlaSil