...
Şubat 10, 2007Çocuk parkında bir bankta otururken zaman durur bazen. Gözlerin çocuklarda, güneş yüzünde, rüzgâr saçlarında. Sessizce onları izlersin. Dakikalar durur onları izler. Cıvıltılar birbirine karışır. Dünyanın en önemli işi kumdan bir kale yapmaktır- başka yaptığımız ne ki bu hayatta zaten-. Merdivenlerden tırmanıp inmek külfet değil bir eğlence.
Çocuk parkında bir bankta otururken zaman durur bazen. Tüm karmaşa durur. Havada bir koku dolanır, taa çocukluğundan gelir seni sarar. Çünkü herşey değişir, oynayan çocuklar hiç değişmez , onlar hep aynı kalır dünyada. Salıncakta sallanan sen olursun o anda.
12 Yorum yap
canımm handann güzell handan ben hep çocuğumm handannn :) napcaz şimdii :P ben ne zamann büyüyecem :)) :P
YanıtlaSilseni çok kocaman öpüyorum :) ayy burayıda çok özlemişim yahuuu :))) hı buarada sefkülüler günün kutlu olsun :D
aylinnn canımmm seninde sefkülüler günün kutlu olsun :) kocaman öperim ikinizide :))
Keşke hep çocuk kalsak. Beklentisiz yaşasak, tatiller aylarca sürse,duymasak hayat icindeki feryatları..
YanıtlaSilYaşlandık da ne oldu.. yüzümüze hüzün vurdu.
Merhaba Handancım yaa. Unutmuşum nereden yorum yazıldığını. zoa buldum inanki:))
YanıtlaSilGeldim ben temelli de onu haber vereyim diye baktım sana. Ancak dün bağlandım normal yoldan. Ayağımın tozuyla geldim sana ama çay yok galiba! Ha? Var mı ki?
Handancım yaaaa. Bu harfler ne ki? Yorum yazmayım diye işi daha da mı zorlaştırıyosun nedir anlamadım ki:(((
YanıtlaSilkatre
Ahhhh ah !
YanıtlaSilGünaydın Zehra, sen hep böyle kal, büyüme :) Senin de sevgililer günün kutlu olsun .
YanıtlaSilÇocuk tarafı unutmadan yaşayabilmek en iyisi, bunun için de çocukları gözden ayırmamak gerek sanırım Eserel. Hüznü gülümsemeye çevirmeyi bir tek onların sihirli dokunuşları yapabiliyor.
Katrecim, geçen gün kendi kendime dedim ki Katre bana küs müdür, gelmez, bir selâm vermez. Sesini duydum çok sevindim. Günaydın. Ya harfleri kaldıracağım ama dakika başı 10-15 tane saçma sapan reklâm yorumları gelmesine gıcık kapmış bulunmaktayım. Belki unutmuşlardır beni :)
Günaydın Aslı.
Ne de güzel anlatmışsın...
YanıtlaSilKeşke herkesin ruhu çocuk kalsa...
Keşke Şebnem..
Siltam da aklımızdan geçenleri yazmışsın,tüm anneler aynı şeyleri mi düşünüyormuş orada ya,baksana hepimiz neredeyse aynı şeyleri yazmışız sana.Benim içim biraz burulur çocuk parklarının yanından geçerken,kuzucuklarımın küçüklüklerini özlerim....
YanıtlaSilBu yazıyı yazarken Metos 8 Bilgiç 5 yaşındaymış Sevda, ben de şimdi o hallerini özlüyorum..
SilHakikaten ben de çocuk parkında kızkardeşimi salıncakta salladığım günleri hatırlarım, vay be derim şimdi iki çocuk annesi olmuş, ne zaman bu kadar yıl geçti?:(((neler yaşandı, neler bitti:(( kalemine sağlık Handan'cığım...bu arada daha iyi olmana çok sevindim. Maşallah nazar değmesin.
YanıtlaSilZaman çok hızlı geçiyor değil mi Müjde. Bir gün biz, bir gün kardeşlerimiz, çocuklar, yeğenler... Derken bir bakmışsın artık başkaları devralmış bayrağı...
SilTeşekkür ederim canım :)